Gdzie szukać biotyny – źródła i występowanie biotyny w jedzeniu

Prawidłowo zbilansowana dieta dostarcza odpowiednich ilości substancji odżywczych, witamin i minerałów niezbędnych do właściwego funkcjonowania naszego organizmu. Niemniej jednak w pewnych sytuacjach, mimo wszelkich starań, może dojść do wystąpienia niedoborów niektórych z nich. Zwykle nie są to niedobory izolowane.

W przypadku biotyny, określanej niekiedy mianem „,witaminy piękna”, dzieje się tak rzadko. Należy ona do grupy witamin B i jest rozpuszczalna w wodzie. Dobowe zapotrzebowanie na biotynę nie zostało ściśle określone. Zgodnie z zaleceniami amerykańskimi wynosi średnio 20-35 µg, ale mówi się również o 100 µg. Nie wykazano jej toksycznego działania, a nadmiar witaminy wydalany jest z moczem.

Biotyna jest syntetyzowana przez bakterie zasiedlające jelito grube, ale jej wchłanianie z tego odcinka przewodu pokarmowego jest niewielkie. Z tego powodu powinna być dostarczana, jako składnik zbilansowanej diety.

Witamina H występuje powszechnie zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Wśród produktów żywnościowych zawierających największe ilości biotyny wymienia się: wątrobę wołową (100 µg/100 g), drożdże piwne (80 µg/100 g), soję (60 µg/100g), żółtko jaj (54 µg /100 g). Biotyna stanowi również składnik: orzechów włoskich (37 µg/100 g), sardynek (21 µg/100g), kalafiora (17 µg/100 g), migdałów (17 µg/100g), szpinaku (6 µg/100g), marchwi (3 µg/100g) czy pomidorów (2 µg/100g). Warto zwrócić uwagę, że surowe jaja zawierają białko – awidynę (chroniącą przed drobnoustrojami), która łącząc się z biotyną, hamuje jej wchłanianie. Gotowanie niszczy awidynę, a tym samym pozwala na wchłanianie biotyny.

Poza produktami spożywczymi witamina H jest również dostępna w postaci leków OTC lub suplementów. Może stanowić ich jedyny składnik, ale również być jednym z wielu składników preparatów złożonych. Dane z piśmiennictwa dowodzą, że nawet duże ilości biotyny nie prowadzą do jej przedawkowania.

Dane wskazują, że jej stosowanie w ilości 9 mg przez 4 lata oraz 2,5 mg przez 6-15 miesięcy nie wiązało się z występowaniem objawów niepożądanych.  Niemniej jednak nie zaleca się stosowania suplementów diety przez kobiety w okresie ciąży i karmienia.  W przypadku preparatów złożonych warto zwrócić uwagę, że ich stosowanie może doprowadzić do przedawkowania innych witamin czy składników mineralnych, co zaburza prawidłowe funkcjonowanie organizmu i prowadzi do wystąpienia konkretnych objawów klinicznych. Tak więc, w przypadku każdej suplementacji zaleca się umiar.

dr n med. Lilianna Kulczycka-Siennicka
specjalista dermatolog-wenerolog